به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی در گفت و گو با خبرنگار حوزه‌نیوز به موضوع «باید و نبایدهای اعتکاف» پاسخ داد که بخشی از این گپ و گفت تقدیم شما فرهیختگان می شود:

یکی از نکات مهم در اعتکاف این است که دچار غفلت نشویم؛ اصل اعتکاف این است.

گاهی انسان غافل می‌شود، متأسفانه گاهی این غفلت می‌آید؛ مخصوصا در دوران ما که خیلی هم زحمت می‌کشند که امکاناتی را برای مراسم اعتکاف فراهم کنند که عده‌ی زیادتری بتوانند شرکت کنند، اما گاهی این شلوغی و این رفت و آمد و این فراهم کردن امکانات، چیزهای اصلی را به فراموشی می‌برد.

* خدای متعال گمشده‌ی عالم است، در اعتکاف باید این گمشده را پیدا کنید

من یادم است قبل از انقلاب در مسجد امام، طلبه‌ها برای اعتکاف می‌رفتند، خیلی از دوستان آیت‌الله بهاءالدینی و آیت‌الله بهجت بودند، یک ملحفه‌ی سفید می‌بردند و در گوشه‌ای می‌نشستند، از زمانی که می‌رفتند انس بود، تا زمانی که برمی‌گشتند هم انس بود.

باید در این مورد هم تذکر داد که حالا که جمع هستند، این جمع به گفت‌وگو و حرف و تعریف و قصه نگذرد.

آن‌چه را که باید پیدا کنند، آن را پیدا کنند. واقعا خدا گمشده‌ی عالم است. او را باید پیدا کرد.

این چیزی است که رکن اصلی اعتکاف است و الّا این‌که من سه روز به مسجد بروم و روزه‌ای بگیرم و یک مداح هم می‌آید و یک منبری هم می‌آید و دعایی هم خوانده می‌شود و بعد هم می‌آیم.

خب این مثل نمازهایمان می‌شود که نمازها را می‌خوانیم، اما آن اُنسی که باید در نماز حاصل شود، حاصل نمی‌شود. هم برگزارکنندگان اعتکاف و هم معتکفین خیلی باید به این نکته توجه داشتند.

* توصیه مرحوم آیت الله ناصری برای نورانیت در اعتکاف

نکته‌ای که در اعتکاف لازم است، مرحوم آیت‌الله ناصری(ره) فرمودند که ابتدا استغفار کنند.

حالا من به خودم که نگاه می‌کنم - هر کسی به خودش که نگاه می‌کند - می‌خواهم به یک مراسم عبادی و محل پاک و پاکیزه وارد شوم، غیر از مسجد، اصلا این فضای اعتکاف یک فضای طیب و طاهری است.

به خودم که نگاه می‌کنم می‌بینم که قدری آلوده هستم. حداقل کاری که می‌توانم بکنم این است که قدری استغفار کنم تا این استغفار نورانیتی به قلب انسان بدهد و قلب سرزنده و نورانی شود. آدم حتما به این استغفار نیاز دارد.

در قرآن فراوان داریم «اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ»[۱۱]، «إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً»، «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً. وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ». این استغفار خیلی حرکات عجیبی دارد.

* استمرار حال خوش اعتکاف برای دیگر ایام

خیلی‌ها چه در اعتکاف و چه در زیارت می‌گویند که ما وقتی به زیارت و اعتکاف می‌رویم حال خوشی داریم، اما وقتی تمام می‌شود و برمی‌گردیم دیگر آن حال خوش نیست و از دست انسان می‌رود.

خب وقتی می‌دانم که چنین اتفاقی پیش می‌آید، الان دعا کنم و به این توجه داشته باشم که؛ خدایا! این فضای اعتکاف یک فضای معنوی است و حال من را خوش کرده است.

خدایا! این حال را از من نگیر. «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً». اول این‌که انسان دعا کند.

دوم این‌که همین‌که انسان توجه دارد که وقتی تمام می‌شود ممکن است دیگر این حال را نداشته باشد، از همین فرصت به وجود آمده استفاده کند.

الان یک حال خوش و فرصتی است که ممکن است روز بعد از اعتکاف نداشته باشم، باید از این حال برای تمام امورم استفاده کنم.

* همه چیز از خدا بخواهید، خوبش را هم بخواهید

نکته‌ی بعد این‌که در دعا کردن این است که همه چیز از خدا بخواهد؛ خوبش را هم بخواهد.

ببینید ما در دعای ماه رجب می‌گوییم: «أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ مِنْ جَمِیعِ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ». وقتی آدم از خدا می‌خواهد همه چیز بخواهد، خوبش را هم بخواهد.

حضرت سلیمان(ع) گفتند: خدایا! من حکومت می‌خواهم؛

اما زمانی خودم می‌خواهم حکومت به دست بیاورم که اصلا نمی‌توانم، اما اگر بنا است تو بدهی، بهترینش را بده.

فرمودند: «رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ هَبْ لی‏ مُلْکاً لا یَنْبَغی‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدی»، یک حکومتی بده که اصلا مثل و مانند نداشته باشد. خدا هم داد.

حکومت حضرت سلیمان(ع) مشهور است که بر باد حکومت می‌کردند، بر پرنده‌ها، بر حیوانات، بر شیاطین، بر جن، بر انس حکومت می‌کردند. این دعا بود. وقتی آدم دعا می‌کند همه چیز را از خدا بخواهد. این یک دعا است که همه مفصل در آن ایام می‌خوانند، به آن توجه داشته باشند.

برای مطالعه متن کامل مصاحبه خبرگزاری حوزه با حجت‌الاسلام والمسلمین فقیهی، استاد اخلاق، اینجا را کلیک نمایید.